In dit nummer staat de klacht jeuk als reden om de huisarts te raadplegen centraal. Jeuk kan een zeer hardnekkige en moeilijk te behandelen klacht zijn met voor de patiënt vergaande consequenties ten aanzien van de kwaliteit van leven, het functioneren in relaties, op school en op het werk. Een patiënt met jeuk, vooral met chronische jeuk, dient serieus te worden genomen. In de meeste gevallen kan de huisarts door een grondige anamnese en zorgvuldig onderzoek de diagnose van de aandoening die de jeuk veroorzaakt stellen en adequate therapie voorstellen. Langdurig lijden vereist uithoudingsvermogen, ook van de dokter, en voorlichting over onder andere patiëntenverenigingen, want lotgenotencontact is belangrijk, een jeukdagboek en positieve ondersteuning, consultatie van of verwijzing naar specialisten en een optimistische instelling. Blijvende aandacht van behandelaars en onderzoekers voor jeuk bij patiënten is noodzakelijk en gewenst.Jeuk is vaak een hardnekkige en moeilijk te behandelen klacht, maar soms ook snel en effectief te bestrijden. Daarom wordt in dit nummer door een aantal auteurs duidelijk onderscheid gemaakt tussen acute en chronische jeuk en tussen lokale en gegeneraliseerde jeuk. De meest voorkomende oorzaak van jeuk is een jeukende huidziekte. Dan volgen interne aandoeningen, bijwerkingen van geneesmiddelen en een scala van oorzaken variërend van de eikenprocessierups tot glasvezels. De meest voorkomende oorzaak van jeuk is een jeukende huidziekte. Dan volgen interne aandoeningen, bijwerkingen van geneesmiddelen en een scala van oorzaken variërend van de eikenprocessierups tot glasvezels. Bij de meeste aandoeningen is er sprake van een (steriele) ontsteking in de huid, uitgelokt door diverse ontstekingsmediatoren. Voorbeelden van jeukende huidafwijkingen zijn overzichtelijk in een tabel weergegeven en van de belangrijkste zijn illustraties afgebeeld.